update

Hallo, ja ik ben er nog... Ik heb ook wel gehaakt en gebreid en blogs gelezen, her en der een reactie achtergelaten, maar zelf heb ik even niet geblogd. Voor een deel was dat omdat ik erg aan het worstelen was met het beloofde patroon van de vleermuis (mijn aantekeningen waren rommeliger dan ik dacht), maar er was nog meer aan de hand. Voor mijn vakantie was al duidelijk dat bij de instelling waar ik werk bezuinigd moest worden. Net voor de vakantie werd duidelijk dat dat op een drastische manier moest; er zouden mensen boventallig verklaard worden. Waaronder ik dus. Je mag het geen ontslag noemen, maar het komt er wel op neer dat je op zoek moet naar ander werk. Ik word nu nog 6 maanden doorbetaald en op kosten van mijn werkgever wordt ik door een bemiddelingsburo begeleid met het zoeken, solliciteren enzovoorts. Het is onzeker, maar het zal wel loslopen; ik val nog in de juiste leeftijdscategorie en in de zorg is nog aardig werk. Bovendien is dit een mooi moment om eens een degelijk diploma te gaan halen....
Ik kan niet zeggen dat het me nu van dag tot dag zoveel tijd heeft gekost, dat ik niet kon bloggen, maar het was meer dat ik niet zo'n zin had, niet wist wat ik dan zou moeten schrijven.
Na mijn vakantie heb ik nog 6 dagen gewerkt; eerst zag ik er erg tegenop, maar gelukkig viel het me erg mee. Het was wel heel fijn nog zoveel collega's en bewoners te zien, iedereen had wel iets liefs te zeggen. Ze hebben zelfs nog hun best gedaan om mij en de anderen die per 1 okt weggingen een degelijk afscheid te verzorgen! Juist wij drieen die weggingen, hebben, bij de vorige keren dat er een collega afscheid nam, een herinneringsboek gemaakt, met boodschappen, kaarten, plaatjes van personeel en bewoners. We weten dus hoe veel werk het is, onder normale omstandigheden! Verschillende collega's kwamen ook nog op de koffie op mijn laatste dag en hebben nog even geholpen, zodat ik bijna niets meer hoefde te doen en op mijn gemak afscheid kon nemen. Heel lief!
Dus nu heb ik het eigenlijk heel rustig! Mijn traject van werkzoeken is nog niet helemaal op gang, ik moet nog voor een intake-gesprek (dat buro loopt over van mij en mijn collega's), morgen is mijn eerste workshop en langzaam aan druppelen de uitnodigingen voor bedrijfspresentaties binnen. Scheelt wel dat het nog niet heel druk is: gisteren heb ik mijn verstandskies laten trekken. Ik was heel blij toen ze bij mij netjes doorkwamen, recht en met voldoende ruimte (in de loop van 15 jaar, maar toch) en dacht dat me dat een tripje kaakchirurg scheelde. Maar helaas, er was een stukje afgebroken en toen raakte de hele kies ontstoken. En ik wilde me niet ziek melden in mijn laatste werkweek... Dus met de kiezen op elkaar (niet te hard bijten) en wat hulp van de apotheek heb ik het uit kunnen stellen...maar gisteren moest hij er toch echt uit.
Maar goed; ik mag niet sporten, niet bukken, niet tillen de eerste dagen, dus dat is een mooi excuus om de badkamer nog maar even te laten voor wat die is en eens even te laten zien wat ik verder nog allemaal gedaan heb!

Deze kerstbal is gebreid door mijn moeder, maar de katten spelen er nog wel eens mee. Met mijn moeder had ik het over manieren van inbreien en toen kwamen we op de site van Wieke van Keulen. Die kan breien zeg! Ze maakt geweldige sjaals! Daar waag ik me nog even niet aan... maar ze heeft ook patronen en uitleg voor kerstballen op haar site staan. Dat leek me beter te behappen, dus daar ben ik mee aan de slag gegaan.

Met verschillende draden en nog een klosje glitterdraad (leek me leuk om mee te breien)  en dan in het rond breien met 5 naalden vond ik het ingewikkeld zat, maar dat weerhield Zelda niet om er gezellig bij te komen zitten...

Nee, dat klosje is niet te zien op de foto, daar zit mejuffrouw dus bovenop... Uiteindelijk is het nog goed gekomen, getuigen mijn 3 ballen. Hoewel ze niet heel rond zijn, door zo'n inbreipatroon worden ze wel een beetje worstachtig. Ik heb gelezen dat dat bij te werken is, door ze te stomen- bijvoorbeeld in de stoom van het koken van je groenten. Dat is er nog niet van gekomen, wieweet worden ze er beter van!

De laatste is wat kleiner, maar ook wel veel netter rond. Daar heb ik het middenstuk kleiner gehouden. Nu ik net bezig was met deze foto's bedacht ik me dat gebreide kerstballen helemaal niet handig zijn met katten. Vooral omdat ze vorig jaar al ontdekt hebben hoe leuk ze in de boom kunnen klimmen (dan zie je tussen de lichtjes en de ballen kattenoogjes glimmen) én omdat ze zo dol zijn op wollen balletjes om mee te spelen. Deze zijn wel onbreekbaar, maar om nou speelgoed voor de katten in de boom te hangen... 

Daar moet ik nog eens even over nadenken- misschien kan ik beter katoen gebruiken de volgende keer!

Voor mijn volgende item had ik Zelda's krukje even nodig. Met dit krukje studeert ze voor circusolifant. Ze gaat er eerst heel demonstratief voor staan, wacht en kijkt tot ze de aandacht heeft en stapt er dan langzaam en zorgvuldig op, alsof het heel moeilijk is. Vervolgens gaat ze heel netjes zitten, geeft een knikje (dank u, dank u) en kijkt alsof ze de koningin is... Waarschijnlijk denkt ze dat ook- zou een hoop verklaren...

De paarse peer- die nog een draak moet worden, heeft inmiddels een staart. Toen keek ik naar het patroon van de stekels op zijn rug en heb ik hem weer even opnieuw aan de kant gelegd- te veel denkwerk met mijn zere kies. Vervolgens was ik hem ook weer een beetje vergeten- want inmiddels ben ik ook weer een nieuw breiwerk gestart. 

Ik kwam een Mystery tegen, om een knuffel te breien. Nou, mysterieus is ie wel; ik heb week 1 bijna af, 3 van de 4 onderdelen en ik zou niet weten wat het wordt! Het heet Rainbow Mystery KAL. Ik heb even gekeken naar wat de ontwerpster nog meer gemaakt heeft en dat gaat van een zoet nijntje tot harry potter-figuren, van kerstmuizen tot waterspuwers... Dus ik ben heel beniewd. Ze adviseerde wit of creme met een aantal pasteltinten. Wit heb ik nog maar heel weinig, dus ik heb besloten creme te gebruiken. Verder wilde ik even geen roze of paars, dus als contrastkleur heb ik gekozen voor groen. Dan moet je nog een aantal pasteltintjes achter de hand hebben en eventueel zilver. Daarvoor heb ik 2 blauwtinten en een draadje Madeira in zilver, te gebruiken met een draad blauw of grijs- dat moet ik op dat moment maar even zien. 

Ik heb ook nog gehaakt- toch nog wat vergeten op de foto te zetten... Ik heb een aantal pompoenen gehaakt. Een aantal heb ik, met een gebreid egeltje en wat ander decoratiemateriaal, op een herfstkrans gebruikt, als kado voor de groep waar ik werkte. Niet op de foto gezet natuurlijk... 1 pompoen heb ik nog zelf, ik was van plan er nog een aantal te maken. 

De laatste weken is het soms al weer fris 's avonds en is het heerlijk om even een dekentje over je heen te kunnen trekken. Mijn gehaakte deken (vorige herfst begonnen, al gebruikend af en toe eens weer wat aan verder gehaakt) is alleen nog niet helemaal lang genoeg... Ik heb er inmiddels al wel weer een heel aantal toeren bij gemaakt. Hij moet nog langer worden, langzaam maar zeker. Hij voelt heerlijk; warm en een beetje zwaar en hij ziet er zo heerlijk fleurig uit! Toen ik gistermorgen terug kwam van de kaakchirurg, natuurlijk ook nog koud en kletsnat geregend, heb ik hem er ook gauw bijgepakt.

Dat dekentje hoef je maar te pakken of Zelda komt eraan, luid miauwend. Dan wordt je geacht als een speer het dekentje goed te leggen zodat ze erbij kan gaan liggen- en dan moet je aaien. En bij voorkeur stil blijven zitten tot ze uitgeslapen is.
Dit is een open 'ripple', er zijn legio patronen en varianten te vinden op internet. Deze is op basis van 5 stokjes, in het 'dal' sla je 2 steken over (dat geeft het gaatje) en op de top doe je 3 stokjes in 1 steek. Eerst deed ik iedere toer een andere kleur, maar dat vond ik wel erg rommelig worden; net één brei van kleuren (beetje net als wanneer je alle kleuren klei bij elkaar gooit..) dus nu doe ik ook af en toe 2 of 3 toeren in één kleur, of laat ik een kleur een toer later weer terug komen. Zo komen de verschillende kleuren net even beter tot hun recht. Het deken trekt aan de onderkant ook een beetje in elkaar; de beginketting had groter of losser gemoeten. Ik heb het toen vol vertrouwen precies gedaan als in het patroon stond en eer dat ik erachter kwam was ik al zo ver, dat ik het zonde vond om uit te halen.... ( toen vond ik 15 cm al heel veel!)
Nu denk ik 'ach, het is handwerk! Volgende keer beter.'

Net hoorde ik allerlei gerommel beneden, dus ik ging even kijken. Toen bleek er alweer iemand aan de haal te zijn met één van de kerstballen....

Het ziet er hier inmiddels weer droog uit, dus ik ga maar eens boodschappen-doen-zonder-tillen. (net als douchen en afdrogen zonder bukken; ik doe mijn best hoor, maar sommige dingen moeten toch echt gewoon gebeuren!) Dan zal ik daarna wel weer keurig rustig aan doen met een haak of breiwerkje!
Ik zal ook wat minder lang wachten voor ik weer een blogje post- langzaam maar zeker vordert ook de vleermuis.

grtz,

Ilse