Een oudje

Vandaag heb ik een oude bekende te laten zien. Wat gaat er soms veel tijd in een project zitten.. Deze is net als een stoofpot of ovenschotel; meer wachttijd dan werk!

Ik ben aan deze sjaal begonnen op 15 april 2013, dus dat is al bijna een jaar geleden. Een aantal keer moest hij blijven liggen omdat ik een nieuwe bol katoen nodig had en alleen die ene man op de markt had dat merk. Later had ik de rondbreinaald er uitgehaald (wel even de steken op een draadje gedaan) omdat ik die ergens anders voor nodig had. Ik weet niet eens meer wat, maar wel dat mijn conclusie was dat ik een betere rondbreinaald moest kopen. Dus wachten op de beurs, waar ik vierkante naalden van Kollage kon kopen. (een vierkante rondbreinaald... ja...!)  Laatst had ik de katoen, een nieuwe rondbreinaald en ik had zin om te breien! In een uurtje was hij af. Wat kan het dan idioot makkelijk gaan, ineens...
Hij kwam nog wel wat scheef en bobbelig van de naalden af, maar even spelden en stomen kan heel veel goedmaken.

De Holden Shawlette, een ruime sjaal of kleine omslagdoek. En ook; mijn eerste gebreide kantproject! Af en toe ging er wel wat mis, maar 9 van de 10 keer was dat omdat ik niet genoeg oplette... En het is allemaal goedgekomen!

Zo, keurig gestoomd en gestreken, hangt hij zo mooi! Ik heb de foto's al een aantal dagen geleden gemaakt, maar de sjaal hangt nog steeds 'te showen'. 

Ik blijf het mooi vinden, met de gaatjes, maar ook vooral hoe de steken buigen... Het garen is te gemeleerd eigenlijk, het leidt af van het patroon. Dat heb ik dan maar weer mooi geleerd, voor 'de volgende keer'.
Het was een mooie vingeroefening, deze sjaal. Ik heb nog 'echt' kantgaren liggen, voor een serieuze kantsjaal, een grote. Alleen al de streng is intimiderend, want daar moet je eerst een bolletje van winden. Tenzij je gruwelijk veel knopen in je garen wil, uiteraard. Zo intimiderend is het; steeds als ik het garen tegenkom bewonder ik het om het vervolgens zorgvuldig op te bergen. Zo zorgvuldig dat ik net flink heb moeten zoeken om het weer terug te vinden....
Misschien is het nu dan tijd.


grtz,

Ilse