zaterdag 25 juli 2015

Afwezigheid


De afgelopen periode is zwaar geweest voor mij en mijn familie. Geheel onverwachts is mijn vader overleden. Hij was niet ziek en niet oud genoeg om zomaar te overlijden, maar toch is dat wel wat er gebeurde. Onze wereld heeft flink op zijn kop gestaan. Inmiddels hebben we veel weer opgepakt, werk, studie etc. Het is bij tijd en wijle moeilijk, het doet nog steeds zeer, maar naar omstandigheden gaat het gelukkig wel goed met ons.
Voor mij was het bloggen één van de laatste dingen die ik nog had uitgesteld. Lang heb ik getwijfeld of ik dit wel wilde delen op mijn blog. Uiteindelijk merkte ik dat ik niet kon bloggen zonder dit te vertellen. Alsof ik anders voorbij zou gaan aan mijn vader.


Toen ik nog bij mijn ouders woonde, hadden we een passiebloem in de tuin. Iedere dag keken mijn vader en ik in de zomer naar hoeveel bloemen er in bloei waren, vaak wel 35 per dag. Kort na mijn vaders overlijden kwam ik een passiebloem tegen in de winkel en besloot ik die in mijn tuin te zetten. Ondanks dat de plant nog erg jong is, bloeit hij al wel. Om de dag een bloem. Ik hoop dat hij met een aantal jaar net zo uitbundig wordt als die passiebloem toen.


De afgelopen weken ben ik weer met mijn churn dash quilt bezig. Inmiddels heb ik de helft van de blokken gequilt. 


Hij is nog steeds heftig, maar ik vind hem leuk. Het quiltpatroon bevalt me ook goed, ik vind het leuk dat er ineens cirkels ontstaan. Sinds ik luxe nieuwe quiltnaalden heb, quilt ik ineens veel fijner. Niet alleen prettiger, maar ook met kleinere steekjes. Dat motiveert wel om door te gaan. Nog even volhouden, de eerste helft is al klaar...

Ik ben ook bezig met de bloemensjaal van Atty. Hij is leuk om te maken en ik vind de bloemen mooi. Ze zijn net anders van vorm dan al die andere bloemen die je tegenkomt. Ik omhaak ze met een blauwgrijs, mijn moeder maakt hem ook maar dan met een zandkleur. We zijn allebei ongeveer op de helft. Hier ligt die van mij op de kop (rechts), want we hadden allebei dezelfde helft gemaakt. Zo konden we even een indruk krijgen van de totale grootte. 




In de tuin, tussen de andere bloemetjes, staat hij ook goed!
Zoals altijd houdt Zelda het allemaal goed in de gaten. Je weet immers maar nooit wanneer het dekentje weer op schoot komt; dan kan ze er lekker bij komen liggen!


Ik heb nog wel wat andere dingetjes gemaakt, maar die komen binnenkort wel een keer voorbij.