zondag 27 januari 2013

Kleur

Het kussen is inmiddels af, al een paar dagen geleden. Ik vind het een leuk patroon, misschien dat ik er nog meer van ga maken, in andere kleuren. Dan kan ik ook nog eens wisselen van kleur. Eerder deed ik dat wel vaker, maar nu gebruik ik het liefst mijn gehaakte kussenhoesjes. Daarvan heb ik nog geen reserves, dus er ligt steeds ongeveer dezelfde bonte verzameling kussens op de bank. Ik kan nog wel even doorhaken dus!




Voor de achterkant een leuk streepje. Het leek me wel zo mooi als dat zou doorlopen, dus ik heb er drukknopen in genaaid. Geslaagd project vind ik zelf en binnen een kleine week af. Mooi werk! Het kleine foutje neem ik op de koop toe (links boven heb ik 2 stokjes in wit gedaan; die hadden lila moeten zijn). Even heb ik erover gedacht het te camoufleren door lila erdoor te borduren, maar volgens mij wordt het daar niet mooier van.


Het kussen is al volop in gebruik.

Als na vandaag alle drab en sneeuw weg is, vind ik het hoog tijd voor voorjaar... De sneeuw was leuk, maar nu is het wel klaar. Tijd voor kleur! Her en der heb ik al bolletjes staan en op tafel een bos narcissen. Want als het gaat om kleur in huis halen, dan is er weinig goedkoper en effectiever dan een bos narcissen! (nu hopen dat ze niet gaan ruiken..)


Deze foto is van gisteren, ze zijn nu al een stuk verder.
Gisteren kwam ik het blog van Marinke tegen. Zij haakt iedere week een mandala, geinspireerd op een foto (in de kleuren van de foto). De mandala is eenvoudig, zonder aparte steken ofzo, maar ik vond het erg leuk om te zien, al die verschillende mandala's en de bijbehorende foto's.
Ik was ook een mandala begonnen, had zelfs vantevoren kleuren uitgezocht, maar liep toch een beetje vast met de kleuren. Dat bewijst al meteen het nut van de foto; als de foto je aanspreekt, moet een mandala in die kleuren ook aanspreken, dus is het een goede leidraad. Bovendien laat dat je combinaties en volgordes uitproberen die je zelf niet zo gauw zou bedenken. Lijkt me leuk om ook eens te proberen!

En dit is wat er gebeurt als je je werkje neerlegt om even thee te zetten... 3, 2, 1- touchdown!


Niet teveel naar buiten kijken vandaag..... 

grtz,

Ilse

dinsdag 22 januari 2013

Goed bezig...

Vanmorgen heb ik een voetenbankje bekleed. Jaren geleden heb ik het bij de kringloop gekocht, pootjes wit geschilderd en met een groene gordijnstof (van een stofstaal) bekleed. Toen ik het groen wel zat was -en de kat het kapot gekrabd had, ging ik op zoek naar een nieuw stofje. Iets bont-achtigs, beetje fout wilde ik. Uiteindelijk kocht ik een stofje wat ik niet eens heel fout vind; vind hem wel mooi.



En toen hield het op! Slecht he?! -wacht maar, het wordt nog slechter...
Het bankje stond maar op zolder en op een zeker moment wilde ik er dan toch maar aan beginnen. Eh... 'waar heb ik die stof toch gelaten?'  Ik kon het niet meer bedenken! -en nee, dit is nog niet het allerslechtst...
Laatst vond ik de stof terug; hij is nogal 'glibberig' en was ergens tussen gegleden. Vandaar... Dus ik wilde mijn nietpistool pakken- ha; nietpistool weg! Erg he? Ik kon hem niet meer vinden... Gisteren besloot vriendlief dat hij het berghok maar eens moest uitmesten, bepaald niet onterecht... Hij vond het nietpistool. Volgens hem lag het gewoon op zijn eigen plek.
Dat zal dan het enige ding geweest zijn in het hele berghok, denk ik, om maar even aan te geven hoe hard het nodig was dat dat werd opgeruimd.... Ook wil ik er wel even bij zeggen dat die achteloze opmerking me verbaasde omdat vriendlief nooit weet waar spullen liggen die hij wel eens gebruikt. Laat staan spullen die hij nooit gebruikt...
Vanmorgen heb ik dan eindelijk het bankje bekleed. (Nadat ik nog wel even moest zoeken naar de nietjes..)




Het was vijf minuten werk. Ik heb er een jaar over gedaan....

Maakt allemaal niet meer uit; nu is hij af en ik ben er blij mee! Hij staat leuk, past helemaal bij de winter en de sneeuw buiten. Nou hopen dat ik dit stofje niet te snel zat ben ;)
Anders moet ik er maar een los hoesje voor haken ofzo...

Over haken; ik ben weer een kussenhoesje begonnen. Ik kwam al eerder kussens tegen, geinspireerd op de Engelse vlag, in tijdschriften, maar ook bij hoscotch lane. De post waar ik naartoe gelinkt heb, gaat eigenlijk over het granny deken dat Becky net af heeft, ook al zo mooi. (en wat ik helemaal geweldig vind: ze heeft een kerstboom in haar slaapkamer! Zou ik ook wel willen...) Na wat verder zoeken vond ik het kussen; ze heeft het patroon gekocht. Het is echter zo simpel; door de foto iets te vergroten kun je prima zien hoe het gehaakt wordt....



Ik heb expres voor andere kleuren gekozen, omdat die hier in huis beter staan, maar ook omdat ik dat juist de grap vind. Het is alleen wel jammer dat ik net die paars heb uitgekozen, waarvan ik niet zo heel veel meer heb. Er moeten nog wat toeren bij en nu is het garen op. Dat word dus een mooi fietstochtje morgen, want het is garen wat hier in de stad niet verkocht word; ik moet een dorpje verder...
Goed bezig.....

Kijk het patroon is heel eenvoudig...


Hij wordt leuk, misschien maak ik deze ook nog wel in andere kleuren!

grtz,


Ilse


maandag 21 januari 2013

Voor de verandering..

Ja, nu klinkt het of ik iets heel origineels gedaan heb... bepaald niet, want ik heb weer een Jacobus gebreid. Maar wel een speciale, want deze is voor kleine neef, die twee jaar werd. Als hij ons huis binnenkomt pakt hij als eerste de apen en bedelft die onder kussens en dekens. Dan moeten we stil zijn, want ze slapen....
Na een poosje haalt hij ze uit bed en moeten ze eten. Vervolgens moeten ze weer naar bed, maar dan op een andere plek; ze gaan de hele kamer door.
Woensdagavond besloot ik om een aap voor hem te maken. Dat was nogal haasten, want zaterdag vierden we zijn verjaardag....



Uiteindelijk is het net niet gelukt, zaterdagavond was hij klaar. Zondag heb ik de aap nog even gebracht en hij werd enthousiast aangepakt- hop, onder de arm. (zo sjouwt hij er bij mij thuis ook mee rond, ziet er heel schattig uit)
Ik heb expres met 2 draden gebreid; dat maakt het kleurverloop iets minder heftig en de aap is lekker groot.



De paarse aap is met naalden 3, deze is met 3,5. Dat kan nog net, het is nog strak genoeg. Omdat de kleine neef niet alleen heel lief, maar ook heel ondernemend en soms ook ondeugend is, heb ik ogen van vilt gemaakt. Ook heb ik het poppengranulaat in een panty gedaan, zodat het goed blijft zitten. Want met een tweejarige als eigenaar, zal deze aap vast wel eens in bad moeten.....Geeft niets, want hij is van 'superwash' sokkenwol.


Blijft leuk, apen breien.... Binnenkort verschijnt het patroon van Kikker, die lijkt me ook leuk!

grtz,


Ilse

woensdag 16 januari 2013

Koud

Wat is het mooi buiten.... Ik had alleen niet verwacht dat het vandaag nóg kouder zou aanvoelen dan gisteren, met wind en sneeuw. Ik ben geen mutsendrager, maar gisteren en vandaag vond ik het zo koud op de fiets, dat ik toch maar een muts gekocht heb. Want, laten we eerlijk zijn; zodra ik een muts gebreid heb (die past) dan is dit koufront wel weer weg.
Mijn nieuwe muts heb ik ingewijd met een wandeling door de buurt. Het scheelt toch wel! Wat ook goed van pas kwam, zijn de beenwarmers die mijn moeder voor me gebreid heeft, vorig jaar. Toen kon ik zelf nog niet breien. Vooral met sneeuw vind ik ze ideaal.



Dan nog wat over mijn moeder; ze is een blog begonnen! Het is nog even wennen, rustig uitzoeken hoe het werkt, maar het blog is er! Ik vond het zelf ook best lastig in het begin, als je eenmaal een stukje onderweg bent wordt het makkelijker. Voor wie nieuwsgierig is, neem eens een kijkje bij Lapotheker.

Dan nog iets wat ik wel zelf gemaakt heb, ik kwam een mooi breipatroon tegen van hartjes. Dat is nog heel wat, want ik heb vaker een hartje gebreid, wat dan niet mooi werd. Deze dus wel! Het is te vinden bij Owlprintpanda, in 3 maten. Zij heeft er een slinger van gemaakt, heel schattig. Ik denk dat ik er een hanger van maak, voor bij de voordeur.


Tot die tijd zijn ze wel heel fleurig in een mooie schaal. Ook handig om een kadootje mee te versieren bijvoorbeeld.
Terwijl ik dit typ, zit ik me af te vragen waarom ik 'zo weinig ' heb te laten zien, maar nu weet ik het weer... ik had ook 2 eierwarmers gebreid, naar het patroon van Little green rabbit. Ze waren een kadootje, voor familie die verhuisd was. Ik was alleen zo op het nippertje klaar, dat ze direct in een kadotasje moesten omdat we weggingen. Geen foto's dus!

grtz,

Ilse

zaterdag 12 januari 2013

Opruimen

Soms, heel af en toe, probeer ik mijn hobbyspullen te organiseren. Dit in een potje, dat gaat dan in een schattig mandje, iets anders in een tasje, dat dan ook weer in het mandje mag, vervolgens een zakje, bakje, hoesje, mapje....
Dan raakt alles vol van de opbergmaterialen (of ik heb mijn halve servies/ collectie bloempotjes in gebruik- ook zoiets) en dan draai ik het weer terug. Om vervolgens te constateren dat alles wel erg door elkaar rommelt, ik niet alles handig voor het grijpen heb en telkens wel 1 essentieel ding kwijt ben...
Zou ik dan toch niet eens weer een mooi hoesje moeten maken voor mijn 'basisgereedschap'...? Iets voor mijn breinaalden, voordat vriendlief ze echt een keer gebruikt om sateetjes te maken? (hij kookt niet zo vaak, het risico is niet zo heel groot, maar toch)
Toen was de vraag ineens heel simpel beantwoord; schoonzus wilde een mapje maken voor haar haaknaalden. Want zij had ook een zakje met een projectje in haar handwerkkistje, wat wel een beetje werkte, maar niet helemaal. Zo'n zakje, waarin je erg moet grabbelen voor je haaknaald, waarbij je dan je garen door elkaar trekt en de naald die in een uiltje is gestoken omdatie anders kwijt raakt. Hoewel die methode niet helemaal waterdicht is, want hoe vaakt verdwijnt de naald daar niet helemaal in... Ze is niet zo'n grote verzamelaar als ik, maar ik zag toch veel herkenbaars....
Zij had ook al heel erg moeten zuchten toen haar man vroeg waarom ze met een kol begon, terwijl het dekentje nog niet af was.... En ze ook bezig was met een aapje...
Leg dat maar eens uit!
Gelukkig snappen wij als handwerkende dames dat dat heel normaal is. Dus kon er ook nog wel een haaknaaldenmapje bij!

We hadden er een dagje voor uitgetrokken en op zich kun je veel doen in een dag. Maar niet als je vooral heel veel kletst; ik ben niet zo heel ver gekomen die dag:).
Schoonzus wel, alles wat met de naaimachine moest, was af. Thuis heeft ze nog wat kleine dingetjes met de hand gedaan en dit is het resultaat:


Het mapje kan compact opgerold worden en wordt met een fleurig lintje* dichtgestrikt. Kom ik zo nog op terug. 


Vanbinnen verschillende vakjes in diverse breedtes, voor onder andere haaknaalden en een schaar. Het kleinere vakje is voor de grote maasnaalden, die zich niet in een speldenkussen laten steken. En die je ook zo snel kwijtraakt als je er niet een heel goed hoesje/ mapje voor maakt...:)


Om te zorgen dat er niets zomaar uit valt wanneer je hem meeneemt, zit er een handig flapje aan de bovenkant. Leuk he? 
Ik vind het mooi gelukt!

*dat lintje: een paar dagen geleden kreeg ik een smsje; kleine neef (bijna 2) had stilletjes het mapje gepakt, strikje losgemaakt, schaartje gepakt en *snip*..... het lintje afgeknipt! 
Knippen kan hij wel! Streken uithalen ook...

Van de week ben ik er zelf ook maar even mee verder gegaan en net heb ik mijn mapje afgemaakt. (alleen het lintje moest nog, dus dat was twee minuten werk. En vijf minuten zoeken naar mijn schaar....)


Ik heb een zoetig Lecien stofje genomen, geinspireerd door de verschillende bloemige breinaaldenmapjes van Cath Kidston. Eerst had ik voor- en achterkant op dezelfde manier aan elkaar gezet zoals mijn schoonzus, maar ik miste een bies. Je raakt er een beetje aan gewend, overal een bies aan te zetten! Ik heb het losgehaald en door middel van een bies opnieuw aan elkaar gezet. 



Ook met handig flapje, zeker voor de breinaalden is dat essentieel. Voor de haaknaalden heb ik een aantal vakjes wat minder diep gemaakt, zodat ik ze er tenminste ook weer uit kan pakken. (opruimen is leuk, maar ik trek toch ook graag alles weer tevoorschijn!)



Verder zijn de vakjes verschillend van breedte, mijn schaartje past er ook in,  net als mijn sewline-potlood en het flapje kan ook dienst doen voor spelden en naalden (mijn maasnaald is dun genoeg om wel door stof te gaan). 

Al met al een geslaagd project; op naar de volgende knusteldag!

grtz, 

Ilse




zondag 6 januari 2013

Need for speed

Vrijdag avond had ik zin in om meters te maken op de naaimachine. Gewoon, zonder veel nadenken, tekenen, meten, spelden; gewoon rechtdoor met veel gas erop. Ik had nog twee mini charmpacks liggen, allebei van dezelfde serie. Eerder al had ik zitten kijken of ik bijpassende stoffen had/ kon vinden om er een quiltje van te maken, maar dat leverde niet echt wat op. Bovendien zijn het ook maar vierkantjes van 2,5", dus daar kun je ook niet teveel in knippen; er zou niets meer overblijven!



Ik heb ze toen gewoon zo aan elkaar gezet, gesandwicht en doorgequilt. Ik heb de bies er aan gezet en met een glaasje wijn op de bank heb ik de bies omgezoomd. Een quilt in één avond! Niet iets om heel vaak te doen, maar zo heel af en toe is het wel leuk! (vermoeiend ook wel...)





Het is niet heel groot: maatje poppen/ katten/ mini quiltje. Hij is ook netjes geworden, ondanks het hoge tempo. Het enige probleem is dat ik nu niet zo goed weet wat ik er nu mee aan moet...het zou bijvoorbeeld best een leuk tafelkleedje zijn, maar hij past niet bij de rest van het huis.... 

grtz, 

Ilse

PS ik wil er nog even aan toevoegen dat ik verder absoluut geen snelheidsduivel ben; heb zelfs geen rijbewijs... (nee, ik wil ook geen rijbewijs) Alleen achter de naaimachine houd ik van vol gas!


woensdag 2 januari 2013

Grannyquilt

Gelukkig nieuwjaar!
Alle feestjes zijn weer voorbij, over tot de orde van de dag...
De vorige foto's van de grannyquilt waren toch een beetje onder tijdsdruk genomen; dus wilde ik nu ook even laten zien hoe ze er nu uitziet. Helemaal af en frisgewassen zodat het quiltwerk mooi uitkomt. En ook wel een beetje vanwege de kattenpootjes.

Dus toog ik met de quilt naar beneden, mikte die vast op de vloer (net gezogen en gedweild; dan mag het!) terwijl ik er een krukje bij pakte.

resultaat:


Hoezo is dat de bedoeling niet?!

De quilt, voor en achterkant:



De bies is samengesteld uit allerlei verschillende kleuren (in verschillende lengtes) vooral omdat ik nog strips had liggen van de Wonky Stars, maar ik vind het effect ook erg leuk. Wanneer je 1 stof kiest voor de bies, is het heel belangrijk dat het precies de goede is, maar met een scrappy bies komt het allemaal niet zo nauw. Dat is wel lekker snel werken als je haast hebt; ik kan er altijd erg lang over doen om stoffen bij elkaar te zoeken. (of erger nog; het lukt niet! Dan is het pech en gaat het hele feest niet door- ligt een project zo weer een jaar in de kast.... Goede reden om altijd te zorgen voor een goed gesorteerde voorraadkast!)



Een paar gewaagde kleuren (voor mijn doen; ik gebruik zelden geel of oranje wanneer het niet nodig is) en een aantal vertrouwde kleuren en favoriete stofjes; zo past het weer prima bij de rest!


Dadelijk weer terug naar het miniquiltje van de maand oktober; ik ben al klaar met het appliceren en kan gaan quilten. Morgen gaan schoonzus en ik werken aan een mapje voor de haaknaalden. Eén WIP (of UFO?) af, nog zat projecten te gaan!

grtz, 

Ilse

Zoals soms bij films of programma's na de aftiteling nog een aantal bloopers of verwijderde scene's getoond worden, heb ik nog wat foto's...








*zucht*