Muis

Het muisje is af! Dit weekend heb ik hem gevuld en alle draadjes afgehecht. Na een tijdje naar een bonte collectie pompoenen gekeken te hebben, vond ik het tijd voor een iets rustigere tafeldecoratie. De pompenen zijn naar de eettafel verhuisd en nu kan ik mijn gloednieuwe muisje goed bekijken. Het is gebreid van sokkenwol, op pennen 2. (eh, pennen? Satestokjes, daar lijken ze meer op!) Zoals ik al eerder noemde, is het patroon van zij maakt het. Het is een variatie op Karel, die ik al eerder maakte. Inmiddels verkoopt Annita een nieuwe versie van het patroon, waar nu Karel en Suusje samen in staan, met ook nog een broek en een jurkje. Suusje vind ik nog leuker dan Karel, denk ik. 

Mijn muisje heb ik geen mond gegeven; ik heb een tijdje zitten kijken en kwam toen tot de conclusie dat ik hem niet miste. De mond, zoals die in het voorbeeld staat, stoorde me juist een beetje. Over de neus het ik helemaal niet nagedacht; eigenlijk had ik moeten opzetten in zwart of donkergrijs, dan was dat meteen het neusje geweest... Volgende keer beter, dacht ik toen ik het ontdekte. Vervolgens, toen ik door mijn veiligheidsoogjes rommelde, kwam ik de rozerode oogjes tegen... Die zouden wel heel leuk zijn voor een witte muis! (met roze neus) Die staat dus nu op de pennen ;) Ik kan natuurlijk niet alleen maar sneeuwvlokken maken de hele tijd...  (het deken groeit, rustig maar gestaag)

Nog even over de bladeren links op de schaal, want daar zit nog een verhaal achter. Grote kleine neef, waar ik al eerder over schreef zit nu op de basisschool. Vorige week heeft hij, op het schoolplein, mooie bladeren uitgezocht en meegenomen naar huis. Wanneer vriendlief en ik na de verjaardagsvisite weer naar huis zouden gaan, wilde hij ons als kado twee bladeren meegeven. En zo geschiede, want als het hem in de kop zit... :) 

Zo mooi; toen we net binnen waren vertelde hij het al. En tussendoor nog een keer. En toen hij bedacht dat het wel eerst ingepakt moest worden, nog een keer. En toen was het ingepakt- toen verklapte hij wat erin zat. En moest het wel eerst verstopt worden, zodat wij het konden gaan zoeken (daar! die kant moet je kijken!). Lief he? En dat hij dat ook al dagen vantevoren bedacht heeft...

Dus thuis heb ik even rondgekeken naar bijpassende spullen en met een amaryllis, wat mos, schors en eucalyptusblaadjes liggen ze er mooi bij!

Morgen ga ik mee hem van school halen ('tante Ilse, je moet maar mee naar mijn school, dan kun je mijn klas zien') en dan kan ik hem vertellen dat ze erg mooi staan!

grtz, 

Ilse