Bever

Vanavond heb ik eindelijk de Mystery van Fuzzy Mitten afgemaakt. Zoals de titel al doet vermoeden is het een bever. Op het forum werd die ook al genoemd, maar dat was zeker niet de enige suggestie... Kangaroe en vos werden ook veel gezegd en otter en eland een aantal keer.
Ondanks dat deze knuffel helemaal 'plat' gebreid werd en er dus ook veel gezoomd moest worden, vond ik het leuk om te doen. Misschien speelde ook mee dat ik nu kennelijk de handigheid te pakken heb; de naadjes zijn eindelijk netjes!

Het jurkje heb ik zelf in elkaar geimproviseerd; ik had niet helemaal opgelet. De bijbehorende vest-jas valt groot, voor de bever had ik over moeten stappen naar dikker garen en dikkere naalden. Voor het vest kan ik nog proberen of een bever van catania katoen daarin zal passen.

Eerst wil ik mijn handschoenen afmaken; ik heb het arm/pols deel van de tweede al bijna af, nog even en ik kan gaan meerderen voor de duim. De afgelopen twee weken heb ik niet zo heel veel aan handwerken gedaan; ik ben weer begonnen met werken. Na een half jaar 'stilzitten' is het wel weer even wennen! Het gaat goed, is ook heel leuk (na een half jaar boventallig is er ruimte ontstaan en kon ik weer terug naar mijn oude baan) maar nog wel vermoeiend.
Langzaamaan wordt het weer een beetje gewoner en kom ik ook weer meer aan handwerken toe.
En wanneer ik om kwart voor zeven op de fiets moet, kan ik mijn handschoenen misschien nog wel een keer gebruiken. Ach, en anders zijn ze mooi op tijd af voor de herfst.... daar passen de kleuren ook wel heel goed bij!

Vanmiddag trof ik een bezoeker in de tuin, op de appelboom. Aan deze boom vind ik de knoppen zo mooi; rozerood. De appeltjes worden dezelfde kleur, zelfs van binnen zijn ze rozig. Hoe ze smaken kan ik niet echt beoordelen; de kleine oogst die dit jonge boompje opgebracht heeft heb ik niet geproefd. Die kleine rode, heftig glimmende appeltjes zien er zo leuk uit dat ik ze heb laten hangen. Na een paar maand vielen ze en hebben de merels ervan gegeten.
Deze rups is wel erg vroeg voor appels...


grtz,

Ilse