Ticker Tape

Gisteravond schreef ik dat ik op de bank ging hangen. Dat kwam er niet helemaal van... Ik had net gelezen over de small projects sew along van Amanda Jean van crazy mom quilts. Ik zat in dubio of ik daaraan mee zou doen. Toen ik naar beneden liep kwamen de geluiden van een WOII-docu me tegemoet. Mooi moment om toch nog even achter de naaimachine te kruipen.  Soms kun je dat gewoon even nodig hebben....
Ik wilde nog een rijstkussen maken en ook wilde ik graag Amanda's Ticker Tape Quilt  uitproberen. Dat bleek prima samen te gaan...;)

Ik had gisteravond het binnenkussen, gevuld met 1kg zilvervliesrijst, gemaakt en ook al een groot deel van de voorkant van het kussenhoesje. Vanmorgen heb ik dat afgemaakt, een achterkant erbij gemaakt en het geheel in elkaar gezet. Mijn eerste kleine project is al af!

Het mooie aan dit patroon is dat het écht scrappy is. Heel veel patronen claimen dat je er restjes mee op kunt maken, maar hebben nog behoorlijk grote stukken nodig. (minimaal 5x 5 cm bijvoorbeeld) Hierin heb ik echte restjes gebruikt en soms zelfs nog kleiner geknipt! Deze stukjes zijn tussen de 1 en 5 cm ongeveer. Aan mijn lade met restjes is niet te zien dat ik er wat mee gedaan heb; dus ik heb nog zat over om dit vaker te doen. Ook vind ik de witte ondergrond mooi. Ik houd wel van bont (veel gehoorde reactie op ons huis is 'kleurrijk') maar ik vind voldoende wit wel heel belangrijk! Dat lijkt niet altijd direct (met blauwe muren, paarse muren, groene kast) maar ik gebruik wel veel wit. Met een vrolijk kleurtje ernaast (dat dan weer wel!). Helemaal bonte scrapontwerpen hebben nog wel eens de neiging om eruit te zien als één klont van alle kleuren klei die je hebt; alles loopt in elkaar door en uiteindelijk wordt alles een viezige bruine massa. Vreselijk lelijk heb ik dat altijd gevonden! Dus: goede dosis wit erbij en dan het liefst in de randjes. Schoon, fris en vrolijk!
Geen verkeerd streven lijkt mij.
Er is zoiets als handtassenpsychologie, waarbij aan de hand van de tas (en inhoud) een heleboel van het karakter van de gebruiktster wordt gelezen. Zoiets zou vast ook wel kunnen met quilts.... Nou hoef je uit dit kussen niet te lezen dat ik geordend ben, want dat ben ik echt niet... (nee mam, ik heb nog steeds de zolder niet opgeruimd.....)

Voor ik deze in gebruik neem, ga ik hem wel eerst even wassen. Er komen namelijk nog heel veel rafeldraadjes vanaf en dat geeft nogal rommel. (he, nou herken ik mezelf wel weer! Ik geef namelijk ook heel veel rommel...) Bovendien wordie alleen maar mooier van een keertje wassen. (Zowel voor- als achterkant zijn gequilt.)
Over het gebruik nog even: Ik heb deze expres gevuld met rijst. Ik had er al één gemaakt voor Zelda (de poes).

 Zij 'duimt' namelijk; sabbelt op een plukje haar van d'r achterpootje, waarbij ze, net als kleine kittens, met haar voorpoten 'masseert'. Nadeel is dat ze zeer volwassen klauwen heeft en ik het gemasseerde slachtoffer ben. Ik heb allemaal kleine littekentjes op mijn linkeronderarm, van Zelda. Het kussen vangt nu voor mij de krassen op en voelt voor haar lekker stevig.

Al gauw ontdekten we dat dit ook heel fijn is, wanneer je je voeten op een hard krukje wil leggen (door de rijst veel prettiger dan een gewoon kussen). Verder is het erg handig om boeken of tijdschriften open te houden, of als speldenkussen. Ook heb ik gelezen dat je een rijstkussen goed als koud of warm kompres kan gebruiken (uit de vriezer of magnetron-volgens mij heb ik gelezen dat dat niet kan met snelkookrijst; weet niet of dat waar is).

Verder spoort ze wel...

Ik zal eens nadenken wat ik verder op mijn lijstje ga zetten.... Je zou zeggen dat dit heel wat belooft: nog voor ik het lijstje begonnen ben, kan ik al wat wegstrepen!

grtz

Ilse